Jan van Dam nam jl. vrijdag 21 februari afscheid tussen de meubels van de winkel van Emmaus Parkwijk.
Hij is toe aan een nieuwe uitdaging, voordat hij “met 25% korting de winkel moet verlaten”, zo gaf hij enige luchtigheid aan zijn keuze.
Toch heeft het even geduurd voordat hij “zo’n fantastische club” kon loslaten.
Hij begon als eerste betaalde, niet-inwonende kracht bij Emmaus en voelde zich in het begin een bezienswaardigheid. Maar met zijn vriendelijke uitstraling en betrokkenheid was het ijs gauw gebroken. Hij was ook één van de pioniers die aan de wieg stond van ‘t Groene Sticht.
Hij vertelde dat hij veel geleerd heeft binnen Emmaus, op het gebied van begeleiding, coaching, recycling en het opzetten van nieuwe projecten.
Eén voorbeeld noemde hij nadrukkelijk. Een oude volkswijsheid ergens op een tegeltjes neergeschreven: “Wie het kleine niet eert, is het grote niet weert”.
Vertaald naar de Emmauspraktijk: dat een bewoner er in slaagt om op tijd op het werk te verschijnen, terwijl hij gewend was om pas in de middag uit zijn bed te stappen, is net zo’n succes als het openen van een nieuwe winkel!
Met elkaar wonen en werken gaat niet altijd van een leien dakje. Hij riep op om te blijven kijken achter de boosheid van iemand, de deur altijd naar elkaar open te houden en een beetje mild voor elkaar te zijn.
Het afscheid betekent niet uit het oog, uit het hart, benadrukte Jan. Allereerst blijft hij voorlopig schuin tegenover de winkel wonen. Hij zal Emmaus blijven volgen. Hij heeft ook nog een boodschap.
“Blijf werken en wonen met plezier en trots. Wees flexibel en creatief, nodig om de aansluiting bij de ontwikkelingen in de maatschappij te behouden en het eigene van Emmaus vast te houden. Blijf de samenwerking met anderen zoeken en investeer in het binden van jonge, sterke idealisten”. En met zijn vertrek doet hij al een eigen (kleine) duit in het zakje voor de verjonging.
En wat Jan betreft mag het motto “samen wonen, samen werken, samen delen”, weer van stal gehaald worden.
René
